ΣΤΟ ΛΗΛΑΝΤΙΟ ΑΚΟΜΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ

Εδώ και εκατοντάδες χρόνια όταν έβρεχε ο Λήλας ξεκινούσε από την Δίρφη χαρούμενος το ταξίδι του για τα μέρη μας. Όλοι τον περίμεναν με λαχτάρα και πρώτοι τον καλωσόριζαν οι αμπολαραίοι.
Μέσα από τις αμπολές την Αφεντική, την Φυλλαριά, την Δουκαϊτισσα, την Αρατσιώτισσα, την Βασιλικαριά δίπλα από τα σπίτια πλημμύριζε τα αμπέλια και πότιζε τα περβόλια. Σε όλο το Ληλάντιο οι κάτοικοι τον μοίραζαν με τη σειρά και ευχαριστούσαν τον Θεό κάθε φορά για τον ερχομό του!

Τα χρόνια όμως πέρασαν και τα πιο πολλά αμπέλια τα χαλάσαμε. Τα κάναμε χωματερές για δυό δραχμές... Και οι αμπολαραίοι τι απέγιναν; Κάποιοι δεν ζουν πια και άλλοι τα παράτησαν από χρόνια και οι αμπολές κλείσανε και στέρεψαν για πάντα. Δεν αγαπάμε πια το ποτάμι. Το δηλητηριάζουμε με τα απόβλητα της πρόχειρης ανάπτυξης. Το κάνουμε χωράφια, το οικοπεδοποιούμε, το κτίζουμε. Εμείς οι πολιτισμένοι κλέβουμε τα αγαθά του και του ρίχνουμε τα σκουπίδια του νεοπλουτισμού μας.
Στις 12 του Σεπτέμβρη ήρθε το ποτάμι και τα σάρωσε όλα... τόσο στον κάμπο παραλίας Βασιλικού όσο και στο Μπούρτζι! Το έλεγαν οι παλιότεροι και το ακούγαμε σαν παραμύθι. Όσοι έζησαν τον κατακλυσμό της «Μπούλμπας» καταλαβαίνουν πως από τύχη είμαστε ζωντανοί όλοι σήμερα... Ίσως ο Θεός έβαλε το χέρι του και ο Λήλας αυτή την φορά ήταν καλός μαζί μας.

Δύο μήνες πέρασαν κιόλας από τότε, από την καταστροφή... και κανείς δεν νοιάστηκε για τις περιουσίες των κατοίκων που καταστράφηκαν. Τετρακόσιες και πλέον οικογένειες μόνο στο Βασιλικό και στο Μπούρτζι έχασαν τις οικοσκευές τους, τα αυτοκίνητά τους, τα αγροτικά τουςμηχανήματα, τις καλλιέργειες, τις εγκαταστάσεις τους.
Που είναι η κοινωνική μέριμνα της πολιτείας; Μήπως δεν πληρώνουμε τους φόρους μας; Ναι, είναι αλήθεια μας κάλεσαν να δηλώσουμε τις ζημιές, και τις δηλώσαμε. Δεν μας είπαν όμως μέχρι σήμερα ποιος ευθύνεται για την καταστροφή, ποιος θα πληρώσει, ποιός θα μας αποζημιώσει;

Μας έστειλαν και ειδικούς να μας πουν πως γνωρίζουν το πρόβλημα και να μας εξηγήσουν το φαινόμενο. Μας πληροφόρησαν ότι ξοδεύουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ κάθε τόσο ρίχνοντάς τα μέσα στο ποτάμι για να μην μας πνίξει... ανακατεύουν την άμμο δεξιά και αριστερά για να μηνενοχλείται το ποτάμι. Έχουν όμως, λέει, και επιστημονικά σχέδια έτοιμα καιρό τώρα αλλά χρειάζονται κάμποσα εκατομμύρια, καμιά εικοσαριά αν άκουσα καλά, για να κάνουν τα αντιπλημμυρικά έργα ώστε να κοιμόμαστε ήσυχοι και προστατευμένοι!
Είναι αλήθεια πέρασαν και κάποιοι «επίσημοι» και ενημερώθηκαν. Απ' ότι φαίνεται μάλλον ακόμα συσκέπτονται, και σχεδιάζουν πώς να μας το πουν. Ότι δηλαδή, θα ήθελαν... αλλά οι οικονομικές συγκυρίες το κρατικό έλλειμμα, το χρέος... δεν τους επιτρέπει να κάνουν τα δέοντα... Είμαστε δηλαδή άτυχοι που το κακό μας βρήκε τώρα. Το σωστό θα ήταν ο Λήλας να περίμενε τις καλύτερες μέρες μας. Αυτές που μια ζωή περιμένουμε αλλά κάτι γίνεται και όλο αναβάλλονται...

Είναι αλήθεια πως ο δήμαρχος και ο νομάρχης κάθε τόσο μας ενημερώνουν ότι γνωρίζουν καλά το θέμα αλλά αυτοί λέει δεν φταίνε... έστειλαν και στέλνουν πολλά υπομνήματα, έκαναν πολλές παραστάσεις προς τους αρμοδίους αλλά χρήματα πουθενά... τι άλλο να κάνουν; Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνουν είναι πάντως δική τους δουλειά και υποχρέωση ως άρχοντες να βρουν τρόπο να πείσουν τα υπουργεία να αποζημιώσουν τον κόσμο και να χρηματοδοτήσουν τα αντιπλημμυρικά έργα που θα έπρεπε να έχουν γίνει χθες! Να μετακομίσουν με αντίσκηνα μπροστά στα υπουργεία, και αν χρειάζεται να πάμε και εμείς μαζί. Να είμαστε αποφασισμένοι για να βρεθεί λύση τώρα! Να μην νομίσουν ότι θα ξεχάσουμε το πρόβλημα. Γιατί τότε αλλοίμονό μας. Θα κάνει κάτω ο Λήλας καμιά ώρα και θα μας πνίξει όλους...

πηγη: servitoros.gr